کردستان تاریخی به عنوان گوتیوم باستانی،توصیف نژاد کُردهای معاصر از گوتیوم های افسانه ای در زمانهای بسیار دور می باشد. ارتباط جاتها با گوتیوم ها و گوت ها نشان می دهند ،که گوتیَن ها یک شاخه از گِت ها ، گوتها یا جات های پنجاب ، و از این رو از نژاد سکایی یا ایرانی شرقی هستند. ارتباط آنها با توچارین نها یا تخارها از ویژگی های با موهای قرمز و ارتباط با گِت ها و روابط گوتین ها عصر رنسانس سومری تحت گوتیتن های دلیر نقطه اوج و عصر طلایی سومر تحت سلطه گودیها نشان دهنده شواهد زبانی برای گوتیَن ها به عنوان اجدادکُردهای معاصر می باشد. |
|
گوتیَن های پر افتخار |
مقدمه
«کتیبه های سومری 2000 سال قبل از میلاد، و نیز کتیبه های آشوری اولیه از یک هزار سال بعد، وجود مردم کاردک ا(Kardaka)، کورتی(Kurtie) ، یا گوتی در مناطق اطراف دریاچه وان را نشان می دهند. این توسط برخی از مقامات ادعا می شود که نیاکان کُرد های معاصر باشند، اما آن تا زمان یونانیان که شناسایی معتبر خاص امکان پذیر نبوده است. هرودوت اشاره به ساکنان آنچه در حال حاضر بوتان نامیده می شود، و گزنفون اشاره به کاردوخی ، احتمالا شکل اولیه به نام معاصر است. استرابو از کشور کوردیانی/ (کردونه) (Courdueni) که در آن بیت کاردو از منابع آرامی ذکر شده است. شکل معاصر » کاردو » برای اولین بار به نظر می رسد در نوشته های عربی از قرن نهم میلادی با جمع به صورت » اکراد» آمده است. «( الفینستون 1946، ص92 )
به همین منوال، یادداشت های ادموندز، با این حال که ممکن است، ملی گرایان احساس کنند که آنها می توانند ادعا کنند،که مادها جدا از عنصر ایرانی در مهاجرت بزرگ به ایران در آغاز اولین هزاره قبل از میلاد هستند و برخی حتی به جلوتر رفته ادعای تبار از سهام اولیه بومزاد مثل گوتی و لی لوبی که مادها بر روی آنها زبان و مذهب خود را تحمیل نمودند، داشته باشند.» (ادموندز 1971،ص88)
گوتین ها نیز آشکارا خویشاوند کاشیتها بودند ، همان طور که صبا درا عنوان می کند ، » ارتش بابلی در نهایت توسط یک نیروی ائتلافی ازگوتینها و بستگان شان ، کاشوشو (کاس – پی ( و یا کاشیتها شکست خوردند .»(درا ،2000 ) کاشیتها به مدت طولانی که به عنوان آریایی شناسایی شده ا ند.
علاوه بر این در تمام کتاب ، محقق هنربیچلر کُردها را به گوتین ها ارتباط می دهد (هنربیچلر2004، صص .183-184)
نام کُرد مشتق شده از گوتی
نه تنها گوتیوم در کردستان معاصر واقع شده است خود نام «کُرد » توسط محققان به عنوان تنها شکل تغییر یافته از واژه کهن ایرانی ‹ گوتی› مشاهده شده است. بنابراین، پروفسور هُوِرت موافق با اشتقاق کُردستان از گوتیوم بوده ، و لغت باستانی برای کُردها ، » کاردوخی» و یا «کاردو » بابلی ها برای کُردها، با ‹گوتی» یکسان می داند. :
«سرزمین گوتی در معنی و شاید نیز در نام ، بیانگر کردستان معاصر است ، بنا به گفته سایکس نام کُرد از کلمه بابلی «کارادو» به معنای جنگجو، یک کلمه ای که توسط مردم بومی دریاچه وان قرض گرفته بود ، مشتق شده است. در فرم «خرادو ‹و یا » کرادو » آن را به عنوان معادل»گوت «در کتیبه منتشر شده توسط راولینسون داده شده است.
«گوت» یا «گوتی» ، در زبان اولیه چالدا، به معنی «گاو نر » گفته شده ، و از نام گوتیوم ، به وسیله این مردم اولیه استفاده می شود، از یک زبان سامی (احتمالا بابلی) است، وام گرفته شده بود به کلمه «یوم » در انتها ختم می شد.(هوورت 1901، پاورقی ص.32)
هونیگمن به همین ترتیب نام «کرد» از کلمه «گوتی » مشتق می کند: «کردها بومی، افراد غیر عرب که برای هزاران سال در خاورمیانه زندگی می کرده اند. نامشان از گوتی باستان (گوتی-گورتی-کوردی)، فاتحان بابل مشتق شده است . آنها هوریها غیر سامی از بین النهرین (مزاپتامیا) و ماد از تاریخ آریاییها هستند. محل سکونت آنها مناطق کوهستانی در حال حاضر بخشهای از ترکیه، سوریه، عراق، ایران، و کشورهای دیگر را نیز در بر می گیرد. اما قلب گوتیوم باستان، قلمرو بعد از آن مستقل کرد، در آنچه در حال حاضر بوده است – با تشکر از بریتانیا – عراق عرب بوده است. «(هونیگمن 2003)
ته لک بر این عقیده است که:
» دست کم دو خط از تبار قابل مشاهده است، که در برگیرنده تمام شاخه های خود را در منطقه اصلی در حال حاضر از کُردها هستند. قبلاً از زمان هزاره سوم پیش از میلاد سومری ها ، بابلی ها و ، تا حدودی بعد ، آشوریان همچنین ، متقابلا گزارشهای هماهنگ از مردمی که در کوه های زاگرس مرکزی و شمال که به عنوان «گوتی»،»خورتی»، «کورتی » ، یا چیزی مشابه آن که آن منطقه به عنوان «گوتیوم » یا » کارداکا » شناخته شده بود، یاد نموده اند. خط دوم از منطقه زاگرس شمالی و توروس از این » کارداکا » سومریان ، » بت- کاردو» ارمنی ها ،خالدیهای هزاره اول پیش از میلاد و از طریق ‹گزارش مشهور عقب نشینی نظامی گزنفون از «کاردوخی ها» وسرزمین های آنها در منطقه کنونی ارمنستان معاصر ، در آنجا به عنوان کُردها شناخته شده وجود دارد.»(ترجمه از تلک 2003،ص 7(
مازوری با هویت کُردها به عنوان گوتین ها موافق بود :
«اکنون به لحاظ تاریخی، کرکوک یک شهر کُرد نشین بوده است.آن بخشی از ارتفاعات زاگرس است که خانه اصلی کُردها باستان ،که ساکنان بومی منطقه زمانی قبل از مهاجرت سایر نژادها و قبایل بوده است.در مقاله ای که در کردستان تایمز در شماره خود که در زمستان سال 1990 منتشر شد، آقای مصطفی قره داغی که گوتیوم یا گوتی، کُردهای باستانی که به شاخه ای از زبان هورامی ، که همچنین توسط خویشاوندان نزدیک شان لی لوبیها، کاشیتها، میتانیها تکلم می شدند، صحبت می کردند. پایتخت آنها در داخل و اطراف شهر کرکوک، Arrapha( أررابخا[1] ) نام داشت . «(مازوری2002)
علاوه بر این، لقب یا عنوان گوتین ها در برگیرنده مادهای آریایی نژاد نیز می باشد: «برای پایان دادن به خود را در قرن ششم قبل از میلاد، از سوی دیگر، بابلی ها آزادانه ( و ظاهرا کنایه آمیز ) به نام { ال- } بیشتر همه که در سیستم زاگرس- توروس» گوتی » ، از جمله مادها زندگی می کردند!» (ئیزدی 1993)
بنابراین روشن است :اکثریت قریب به اتفاق محققان از زمینه های مختلف تاریخ، مردم شناسی، مردم نگاری و زبانشناسی کُردها ی معاصر را به عنوان بازماندگان (اعقاب) گوتین های باستانی سومر بازشناخته اند .
نامهای محلی (نامهای مشتق شده از محل)
شواهد فراوان در حمایت از ارتباط بین کُردها وگوتیَن ها بیشتر به وسیله نامهای مکانی (نامهای مشتق شده از محل) کُردستان فراهم شده است.در واقع، نام محلی کوه جودی و قبیله کُردزبان جودیخانلو بقایای فسیلی نام پر هیبت پشت سر گذاشته توسط «گوتی ها»هستند، همان طور یک محقق می نویسد»حدود دو قرن(از 2200تا 2000 سال قبل از میلاد) گوتیَن ها با قدرت نظامی بالای(هژمون) خود بر دولتهای بین النهرین (مزاپتامیا) (سومریهای – ابتدایی) مسلط شدند. در یک نمایش قابل توجه از قدرت نظامی ، آنها موفق به ضمیمه کردن سومر(مزاپتامیا – بین النهرین/میان رودان) به قلمرو خود شدند.
ظاهرا آنها نیز یک سلسله جداگانه گوتی که برای بیش از یک قرن بر میان رودان حکم راندند، تا زمانی که آنها را بیرون کردند، تاسیس نمودند.در واقع، وقایع مربوط در کتاب مقدس و کوه جودی (بین زاخو و شرناخ در شمال – مرکز کُردستان) و قبیله جودیخانلو از شکلهای مختلف نام های قدیمی، «گوتی» حفظ نمود.» (ئیزدی 1995)
شکل 3- تفسیر از اینانا اوروک. معماری قبل ازگوتی- سومریها طرفدار منحنی های ملایم با افزایش خفیف ،عکس از گری فلچر
جاتها و گوتیَن ها
پس از بنا کردن ارتباط گوتیَن ها -کُردها ، برای اثبات ارتباط جاتها – گوتیَن ها باقی مانده است. همانطور که محققان و مورخان کُرد، تبار خود را با افتخار از گوتین های باستانی شاهد می آورند، به طوری که محققان جات با غرور و افتخار از ارتباط معتبر خود را با گوتیَن های قهرمانان صحبت می کنند . بنابراین، مورخ برجسته جات ها داهیا به روابط بین گوتیَن ها و جات ها اشاره می کند:
«11. ممکن است ما ذکر کنیم که شواهدی وجود دارد،که نشان می دهد موریا ها از امپراتوری باستانی ماندا بودند. کمی جلوتر ، و ازآنها با نام مارو یا مار توسط مصریان و کتاب مقدس یاد می شود.آنجا این موروها آمورو و آمور و یا آموریت نامیده می شدند . کاش اشاره می کند واکه های اولیه ، ‹a’، اضافه شده تا تلفظ آن را برای سامی ها آسان ترکند، (جلد سوم،ص194) . بنابراین،واکه های اولیه’a› باید در جهت پیدا کردن نام صحیح این مردم نادیده گرفته شده و این به وضوح به عنوان مور/ مار (Mur/Mor) باقی می ماند . این همان موور( (Moor در اروپا و قبیله مور از جاتها در هند است. هنگامی که آنها به پادشاه سلسله یازدهم مصر حمله کردند، ازآنها به صراحت به عنوان مردم «سرزمین دجاتی » ذکر شدند. ما نشان داده اند که این سرزمین دجاتی(Djati) همان سرزمین گوتی است و به طور واضح به معنی سرزمین جات هاست .به این ترتیب مور/ مار ((Mor/Mur {ص.132{ به صراحت به عنوان جات ها در قرن بیست یکم قبل از میلاد ذکر شده است.به طور طبیعی، زمانی که این افراد و برادران شان را از مناطق دیگر در آسیای مرکزی به هند آمدند و امپراتوری موریان را تاسیس کردند ، آنها خود را در خانه احساس نمی کرده اند وخانه گرم در هند همان طورکه در بالا ذکر شد ، نامیده اند .»(دهیا ،1979،صص 32-131)
دانشمند مشهور جات سپس ادامه می دهد،
«چینی ها حق داشتند ، که بگویند هوانگ- نیو بخشی از مردم یو چه (همانند گوتی خوانده می شود) بودند، و این مردم گوتی دارای دو بخش بودند ، تا-یوچه گوارا و شیائو-یو چه ، دقیقاً در ارتباط با ماساگیت (گیت های بزرگ ) ، تیساگیت هرودوت (تاریخ نویس کلاسیک یونانی قرن پنجم قبل از میلاد)بودند، به ترتیب به معنی » جات های بزرگ»و » جات های صغیر»بودند. تقریبا هر قبیله ی شرق میانه باستانی (غرب آسیا) و آسیای مرکزی، در میان جات های زمان حال در هند نشان داده شده است «. (دهیا 1980،ص23 فصل اول ، ر.ک دهیلن 1994،ص10)
هُویت نیز اشاره ارتباط بین جاتها و گوت ها می گوید:
«جات ها …ردیابی تبار خود را به سرزمین غزنی و قندهار، در آب توسط رودخانه مادر نژاد کوشکا ، هامون مقدس یا هلمند نامشان آنها را به گیت های تریس ([2](Thrace متصل می کند ، و از آنجا باگاتونها ، بنابه گفته فیتیاس در سواحل جنوبی دریای بالتیک زندگی می کردند ، گاتونسها بنا به روایت بطلمیوس وتاکتیوس در ویستولا در کشور لیتوانیایی قرار می گیرد، وگوتهای گوتلند/یوتلند =سوئد.این از بازماندگان اسکاندیناوی ها تایید شده توسط سیستم خود را از تصرف زمین ، برای تصدی رئیس منطقه مو ترا که بهاگادورا (Bhagadura) نامیده می شود، که در آن اعضای هر یک از اخوان روستا به عنوان اموال خانواده خود را ، با توجه به آداب و رسوم برا توس شبه جزیره بالکان وشایعترین مورد هوفباورس از شمال غرب{ p.482 } آلمان در یک منطقه مجزا و تعریف شده در میان اراضی روستا نگهداری می نمایند…گیت های بالکان توسط هیرودیس گفته می شود که دلیرترین و بیشتر از آنها تراژینها می باشند.»(هویت 1894،صص482-481)
تصویر .4 : سر زن از اوروک، در موزه بغداد، عراق:
توجه داشته باشید که دارای چشم و ابرو پیوسته در بالای سر است.چشم و ابرو پیوسته به طور معمول در نژادآریایی ، از جات ها تا به کردها رخ می دهد.
ارتباط جات -کُرد: کُردهای جوتکان از بازماندگان گوتیَن ها هستند
پروفسور مهرداد ئیزدی بر آن است که قبایل جوتکان ازکُردها به طور خاص به عنوان بازماندگان گوتیَن ها شناسایی می شوند:
«12. در قرن بیستم، فرضیه های بسیاری برای ارتباط برقرارکردن میان نام کُرد به هورین های گوتی باستان پیش برده شده اند (هالو،1970){ 1971″ گوتیوم» ، ویلیام دبلیو.هالو،RLA iii: 708b-720a. } و یا «کاردوخی » از تاریخدان یونانی گزینفون (جورج لاو کواکول،1979)، هیچ یک از آن در نور کشف فوق الذکر ستون سنگی آشوری دیگر نمی تواند حفظ شود.نام گوتی ، به هر حال، امروزه به وضوح در نام قبیله کُردی جوتکان، ساکن منطقه مرکزی و حیاتی گوتیَن های باستانی در جنوب کُردستان زنده مانده است.از «کاردوخی » که متعاقبا به عنوان گوردیانی نزد نویسندگان کلاسیک شناخته می شوند، هیچکس دیگر جز پیشینیان قبیله معاصر گِرِدی کُردها نبودندکه هنوز دقیقا همان جایی اقامت دارند که کاردوخی/ گوردیانی باستان یافت شدند.
نام کورتی/کُرد به نظر می رسد به احتمال زیاد به خاستگاه آریایی * یکی از اولین، در واقع، در کردستان * به جای به مراتب نام قبیله هورین مواجه می شوند در تمام دوره تا به امروز و از جمله کاردوخی و گوتی شایع تر است .» (مهرداد ئیزدی 1993)
نام جوتکان که به وضوح تنها یک نوع از» جات»، بیشتر پایان نامه از یک رابطه نزدیک بین جات ها و کُردها را قوت می بخشد..
نژاد برجسته ایرانی- افغان [3]در میان رودان از زمان سومریان
نژاد ایرانی یا ایرانی- افغانی دشت های بین النهرین (میان رودان ) از زمان سومریان را تحت سلطه خود در آورده بودند ، همان گونه انسان شناس فاضل آمریکایی پروفسور سی .اس. کوون ، می نویسد:
«نژاد ایرانی- افغانی ، برجسته از زمان سومریان در بین النهرین، مهم ترین عنصر جمعیت درتمام قلمرو کوهستانی از مرز غربی ایران تا به شمال هند است.»(کوون 1939،»دنیای مدیترانه :(4)-» نژاد ایرانی- افغانی» ، ص415)
در واقع، جمعیت های ایرانی به نظر می رسد که وارد طبقه حاکم برسومر ، حتی قبل از تهاجم گوتینَها شده بودند. بنابراین، ئیزدی می نویسد، «یک حقیقت شگفت انگیز عیان می شود زمانی که سومر شناس اس.ان کرامر یک لوح سومری را ترجمه می کند ، اِنمرکار خود را برادر پادشاه آراتا ، و بنابراین، احتمالاً بومی کوه های کُردستان معرفی می نماید(کرامر ، «سومر باستانی و ایران: و ته مانده ای از ادبیات سومری،» نشریه موسسه آسیا،شماره 1، 1987).» (مهرداد ئیزدی 1995)
نیازی به گفتن نیست،آراتا،آراتای اوستایی ،آراچوزیای مهاجمان یونانی است ، یک ملتی،که در شرق ایران واقع شده بود. آروراس از پنجاب به طور گسترده ای به شاخه ای ازآرتاس بسیار کهن یا آراچوزیانها .
گوتیَن های با موهای قرمز
نژاد ایرانی شیوع بالای روفیسم (مو قرمز)، با رنگ قرمز تیره مارون که نسبتا شایع است .رسم ایرانی های معاصر استفاده از حنا برای به رنگ قرمز در آوردن مو در تقلید آگاهانه از یک آرمان با موهای قرمز، نزدیک و بازگشت به آداب و رسوم سکاها است. در مقابل نژاد اسکاندیناوی، که شبیه سازی یک ایده آل بلوند است.روفیسم در نتیجه به عنوان یکی از صفات نژادایرانی –افغان ظاهر می شود.اگرگوتیُن ها ایرانی باشند، آنها بایستی روفیسم را به ، همراه با بروز جزئی از تا حدودی بور به نمایش گذارند.زبان شناسان بابلی به طور چشمگیر، شواهدی که در واقع گوتیُن ها موهایشان را بور می کرده اند ، دست یافتند..
[1] – پایتخت پادشاهی گوتی (گوتیوم ) است، که در سندی به خط میخی حدود 2400 سال قبل از میلاد ذکر شده است .
[2] – منطقه باستانی در جنوب شبه جزیره بالکان، مرزهای خود را در دوره های مختلف متفاوت بوده است. در زمان یونان باستان آن را با رودخانه دانوب، دریای اژه، و دریای سیاه محدود می شد.مربوط به جنوب بلغارستان، استان یونانی Thrace، قسمت اروپایی ترکیه، از جمله شبه جزیره گالیپولی بوده است . قبایل هند و اروپایی زبان که در این منطقه دومین هزاره قبل از میلاد در منطقه مستقر شدند و فرهنگ شان به خاطر شعر و موسیقی آن ، و سربازان شان به عنوان مبارزان برتر شناخته شدند. بعدها ، در قرن هفتم قبل از میلاد به صورت کلنی یونانیان در آمدند ، در قرن ششم قبل از میلاد تحت تسلط ایران و در قرن چهارم قبل از میلاد تحت تسلط مقدونی در آمد. بعدها به صورت یکی از ایلات روم و سپس عثمانی در آمد.
[3] – نژاد ایرانی- افغان یک اصطلاح مورد استفاده در بررسی علمی نژاد برای جمعیت بومی فلات ایران است نوع ایرانی- افغان در یک گروه وسیع تر نژادی قفقاز دسته بندی می کنند و در زمانهای گوناگون و مرتبط باهر یک از زیرگروه شمال اروپا و دریای مدیترانه در ارتباطند.
کارلتون اس کوون درکتاب نژادهای اروپا خود نژاد هند-افغان و ایرانی-افغان تحت عنوان شمالی( نرودیک –/ اسکاندیناوی /واکینگ ) ، آنها را به عنوان دراز چهره ، با سری رو به بالا و بینی قلابی خمیده توصیف میکند. برتیل لوندمان بر خلاف وی نژاد ایرانی را یک زیررده از نژاد «مدیترانه شرقی» میشمرده است. ارنست هوتون در ۱۹۴۶ گونه فلات ایرانی را از نوع آتلانتیک – مدیترانهای ، به خصوص به دلیل برآمدگی بینی دراز، و پس آمده اش متمایز میکند.
با توجه به رناتو بیاسوتی این نوع با این خصوصیات تعریف می کند: برونت سفید رنگ، چشمان و موهای بسیار تیره و ، قد متوسط (165)، بدن باریک، بسیار طولانی و سر بالا با استخوان پس سر برجسته، چهره بلند، بینی بزرگ و با ریشه در سطح پیشانی ، ستون فقرات صاف یا محدب ، سوراخهای بینی دارای انحنای قوی، ؛ لب های کامل ، چانه قوی است. مترجم
زیگورات گوت- سومری: از سومر باشکوه و با عظمت در تفسیر هنری توسط داون رازور به تصویر کشیده شده است. توجه داشته باشید که شباهت قابل توجه به کوهها دارد.گوتینها زیگورات در بزرگداشت از میهن خود در کوه های هندوکش از ایران ساخته اند. زیگوراتهای عظیم گوتین در تقابل با ساختارهای کوچکتر از سومری ها آغور- آلتاییک هستند (پایین را ببینید)
شکل 2 : نقشه گوتیوم ، گری فلچر